Ruim 1 jaar geleden las ik een boek van Sigrid Karssens. Daarin stond veel verteld over Hybride kinderen en haar proces daarin. Ik las daarin en ergens in mij gebeurde veel. Weerstand, wegstoppen en heb maar delen ervan onthouden. Ik had het weggestopt, maar in mij was iets geopend. Iets wat al lang naar mij onderweg was, maar tot nu toe geen bodem had om naar boven te komen. Het was nodig dat er nog meer geheeld kon worden in mij. Oude overtuigingen, oude stukken mochten eerst nog geheeld worden om de basis te leggen voor wat er 2 weken geleden gebeurde.
2 weken geleden, na een intensief jaar, was ik behoorlijk onrustig. Iets ging er gebeuren, maar kon er mijn vinger niet opleggen. Na een paar dagen besloot ik om op mijn praktijk te gaan liggen. Ik zocht flesjes Healing-Arts uit en ging liggen. In de hoop dat ik zou ontdekken wat er zo in mij bewoog. En wat er toen gebeurde was zo mooi. Ik beviel van een hybride kind. Het werd in mijn armen gelegd en mocht er even naar kijken. Het was zo mooi, zo ontzettend vertrouwd, en het voelde zo van mij.
Daarna viel ik in slaap. Waarschijnlijk werd ik daar ingetrokken.
Later besefte ik dat er iets was gebeurd, de hybride kinderen. Ik wist er nog wat vanaf en besefte dat dat was wat er was gebeurd. Meteen kwam er een diep weten naar boven. Ik had er meer en ze waren bij mij. Ik voelde ze. Ze waren blij dat ik ze eindelijk kon voelen, erkennen en daar hadden ze zo lang op gewacht. Het was een emotioneel maar ook zo'n liefdevol contact.
In de afgelopen 2 weken heb ik veel contact met ze gehad, heb ik er al een mogen tekenen en heb ik veel contact met mijn andere zelf-en. Steeds meer informatie krijg ik van ze. Ze willen zo graag dat dit bekend gaat worden. Bij iedereen. Verschillende kanalen gaan ze hiervoor gebruiken en ze hebben ook mij gevraagd om mijn verhaal te gaan vertellen.
De komende tijd zal ik steeds meer hierover gaan delen. Mijn verhaal, informatie die ik krijg van mijn andere zelf-en, hoe de contracten tot stand zijn gekomen. Want dit gebeurt nooit zonder toestemming. Al zijn we vaak deze contracten vergeten en kan het voelen alsof het zonder toestemming gebeurt.
Daarin kunnen we dan ook nog pijnstukken bij ons dragen. Herinneringen die misschien in het onderbewuste zitten, maar in ons lichaam zeker nog verkrampingen geven. Want ook al zitten de herinneringen in het onderbewuste, ons lichaam vergeet ze niet. Ik zal daar later zeker meer over gaan vertellen.
Reactie schrijven
Mieke (maandag, 08 maart 2021 12:38)
Dag Marlene, bedankt voor deze mooie blog! Na drie bijzondere zwangerschappen ben ik erachter dat wij in ieder geval 1 hybride dochter hebben. Ze heet Leah en ik denk dat zij bij Yahyel hoort aangezien dat achterstevoren klinkt als Leah. Ik zou heel graag met haar in contact komen of een tekening van haar willen, maar ik loop iedere keer vast. Misschien dat ik daar hulp bij moet zoeken of dat ik nog meer geduld moet hebben? Ik weet het niet. Het lijkt allemaal zo onwerkelijk! Fijn te horen dat er in Nederland meer mensen zijn die zich hier mee bezig houden! ❤ Liefs, Mieke