Stel je eens voor: je komt samen met je broertje(s) of zusje(s) of soms zelfs beide naar de aarde. Je daalt in je lichaam in de baarmoeder van je moeder en zo ook je broertje en/of zusje. Alles voelt veilig, samen en vol verwachting ben je naar je nieuwe leven. Samen met je broertje of zusje, waar je een hele diepe liefde voor voelt ben je in de baarmoeder en alles voelt zo fijn. Je voelt elkaar en dat geeft een veilig gevoel. Je weet dat je niet alleen bent. Dan ineens gaat een van je broertjes of zusjes sterven. Je voelt het sterfproces en er is niets wat je kan doen. je broertje en/of zusje is er ineens niet meer en de dood geeft een energie die je heel diep in je voelt en soms zelfs kan ruiken. Er komt een paniek over je heen die je heel diep raakt. Ineens ben je alleen over. Je kan het voelen, maar je lichaam is nog niet volgroeit, je keel nog niet open en je kan je niet uiten. Alles in je schreeuwt en er is niemand die je kan horen. Waardoor het naar binnen schiet. Je draagt in jou alle pijn en het kan geen weg naar buiten vinden. Dat raakt meteen een heleboel processen in je aan die tekenend zijn voor je hele leven. Processen die je door mag, zodat jij jezelf weer kan terugvinden. 

 

Ik ben een alleen geboren meerling en mocht daarin al vele lagen helen die ik graag met je wil delen. Waarom je kiest als ziel voor dit proces. Het gebeurt namelijk niet zomaar. Je hebt er als ziel voor gekozen. Al ben je dat in de baarmoeder vergeten. Het is een van de moeilijke wegen naar zelfliefde, in het leven gaan staan en jouw grootsheid te gaan voelen, om in je kracht te komen en alles wat je kwijtraakt, op het moment dat je je tweeling of meerling verliest, kan terughalen en eigen maken in jezelf. 

 

Er zijn op het moment veel alleen-geboren meerlingen. Waarom? Het is een hele grote stap in je proces als je datgene wat je in de baarmoeder verliest kan helen en daar bovenuit kan groeien. Om echt volledig autonoom en in jouw licht te kunnen landen. Los van de ander. Niet alleen los van jouw overleden broertje of zusje, maar ook los van je ouders, anderen om je heen, waar je op kan leunen. Je mag je eigen fundering meer terugvinden. Door als ziel te kiezen om een alleen-geboren meerling te zijn, kan je oude pijnstukken waarmee je naar de aarde kwam, in 1 keer voelen en ervaren en in dit leven helen. 

 

Wat kan er in je gebeuren bij het verlies van je broertje en/of zusje.

 

Een diep rouwproces wordt aangeraakt wat je in de baarmoeder niet kan verwerken wat een diepe uitgestelde rouw geeft. 

Verlies van basisveiligheid, er kan zomaar iets gebeuren wat je leven totaal op zijn kop zet. 

Verlies van vertrouwen in jezelf en anderen

Schuldgevoel

Overtuigingen zoals: ik kan het niet alleen; ben niet goed genoeg; als ik het niet goed doe, verlies ik. 

Bang zijn om dit leven aan te gaan. Echt in het leven te stappen. Je middenrif verkrampt.

Opnieuw leren het leven in te ademen. 

Je keel sluit zich, waardoor emoties niet meer gevoeld kunnen worden maar daardoor ook jouw authenticiteit en eigen waarheid kan verliezen. 

Het kan voelen alsof je niets begrijpt van het leven.

Co-Dependentie

Opnieuw leren emoties te uiten zodat paniek het niet meer in je overneemt 

Opnieuw contact maken met je eigen gevoel. Vaak voel je de ander haarfijn aan, jezelf niet meer. 

Je kan contact verliezen met je onderste 3 chakra’s die je dan kan gaan vullen met energie van anderen. 

Je kan op funderingen staan van anderen i.p.v. die van jezelf, op andermans schouders leunen.

Je mag opnieuw gaan geloven in jezelf.

Uit je comfortzone stappen is een uitdaging.

Je kan veel van jouw energie weggeven aan je broertje of zusje als deze sterft, waardoor jij de energie van sterven of dood gaat overnemen en jij een deel van je licht verliest.

In de hoop dat je moeder jou kan redden, kan je veel van je licht aan je moeder weggeven. In de hoop dat zij zich beter gaat voelen en er meer ruimte voor jou komt. Je hebt haar nodig om getroost te voelen.

Vaak doe je hetzelfde bij je vader. Waardoor je jouw licht gaat weggeven en heel klein wordt. En je je vult met de energie van anderen. Dit geeft veel gevoel van teleurstelling en verwachtingen. 

Je draagt veel angst bij je die je tegenhoudt op verschillende aspecten in je leven. 

Je kan over grenzen laten gaan om maar niet te verliezen. Vaak voel je je eigen grens niet meer

Bijnieruitputting want je gaat in een overlevingsstand.

Je voelt je schuldig als je je beter voelt. Of je leven heel fijn wordt. Als je gaat staan, schiet je weer terug. Jezelf klein houden.

In je kracht te gaan staan en echt verantwoordelijkheid voor jouw leven gaan nemen is erg moeilijk.

Ach laat maar, is iets wat je vaak denkt of zegt.

Liefdesbang.

Niet kunnen ontvangen.

Aan de zijlijn van je leven staan.

Moeite met ruimte innemen. Wel veel ruimte nodig hebben. 

Je wil en kan het licht van jouw lichtgidsen, jouw bron niet meer toelaten waardoor je je steeds meer alleen gaat voelen. 

 

Jouw licht terughalen

 

Toen ik mijn broertje verloor in de baarmoeder van mijn moeder raakte ik in een paniek. Ik had veel van mijn energie meegegeven aan mijn broertje en droeg daardoor veel energie van zijn sterven en dood bij me. Daarnaast had ik heel veel van mijn energie aan mijn moeder weggegeven en nam veel van haar pijn weer terug. Na de geboorte deed ik dat ook bij mijn vader. 

Ook had ik mijzelf heel klein gemaakt. In een deel van de baarmoeder wilde ik niet zijn. “Zijn kant” waardoor ik heel klein was bij de geboorte. Mijn moeder was ook 9 maanden heel ziek geweest omdat de baarmoeder niet wilde meegroeien. Toen nam ik mijn ruimte al niet in. Dat heeft zich lang doorgetrokken in mijn leven. Ik bleef kleiner dan ik in werkelijkheid was en zoog daarbij andermans problemen op zodat ik niemand zou verliezen. Zo bang was ik nog om te leven. Alleen kon ik dat niet benoemen, het leefde wel in mij. Ik kon het niet alleen, was wat ik voelde in de baarmoeder. En soms voel ik die overtuiging nog steeds. Ik wilde, dacht het nodig te hebben, dat anderen voor mij zorgden. Dat was soms een diepe overtuiging en kon mijn lichaam zelfs ziek maken. Zodat anderen wel voor mij moesten zorgen. Wat gelukkig niet gebeurde. Zodat ik de kracht van mijzelf weer kon gaan voelen. Vertrouwen kon krijgen in mijn lichaam en mijn kunnen. 

 

Een van de belangrijkste stappen in dit proces was weer in mijn eigen ‘kunnen’ gaan geloven en mijn ruimte weer te gaan innemen in mijn onderste chakra’s en mijn baarmoeder. Daardoor kon ik steeds meer licht van mij terughalen en de energie van anderen loslaten en teruggeven. Eerst was het belangrijk om weer te leren voelen. Daarna mocht ik zeker door meerdere panieklagen heen. Panieklagen van boosheid en emoties die ik niet goed kon doorvoelen. Emoties die bleven steken. Omdat de keelchakra was dicht gegaan. Ik mocht dus opnieuw leren om al die emoties, die ik toen niet kon voelen, opnieuw te gaan voelen. Zo opende mijn keelchakra zich steeds meer en groeide ook mijn basisveiligheid. Daarbij, hoe meer mijn keelchakra opende, hoe meer ik mijn eigen waarheid kon gaan voelen. Los of de ander diezelfde waarheid heeft. Er kwam steeds meer van mijn authenticiteit naar boven en was ik geen verlengstuk meer van de ander. 

 

Wat het grote proces is in je, waarom je ervoor kiest om een alleen geboren meerling te zijn, is om volledig in je kracht, en je eigen licht te gaan staan. Het zuiveren van de onderste 3 chakra’s en de baarmoeder, baarmoedermond en je Yoni weer vol energie te laten stromen. Jouw energie, jouw licht, zodat je jouw plek weer kan innemen op aarde. Alles wat je van ooit nog bij je droeg, wordt hiermee uitgezuiverd.

Als man kan je denken, ik ben een man, ik heb geen baarmoeder. Maar we zijn allemaal man en vrouw in een. Dat betekent dat ook mannen een (energetische) baarmoeder hebben. Deze is verbonden met de prostaat. Hier ga ik in een ander artikel nog eens terugkomen. 

 

 

 

Rouw of diep verlies kan dit proces openen.

 

Op een bepaald moment in je leven is het klaar om het alleen geboren meerling stuk in je te gaan helen. Vaak gebeurt er dan iets heftigs zoals het verlies van een dierbare of een scheiding of einde relatie. Rouw maakt dat je hart weer open gaat. Niets anders kon dan je hart weer opnieuw openen zoals diepe rouw kan. Die rouw raakt niet alleen de rouw van nu, maar ook de rouw van het verlies van je broertje of zusje in de buik. Dat is vaak een van de eerste stappen waardoor er velden kunnen gaan openen en je het verlies in de baarmoeder weer naar je bewustzijn kan halen. Pas dan kan je de basis gaan leggen voor het verder openen en verwerken van dit grote verlies en opnieuw alles gaan doorvoelen wat het in je geraakt heeft. Zodat je er bovenuit kan groeien. Jouw energie weer kan terughalen en in je licht te gaan staan. Dit is een proces wat zich vanzelf in je ontvouwt als je er klaar voor bent. Zodat het in je eigen tempo gaat. Daarna komt het opbouwen en weer in je kracht gaan staan. Wat hele grote en soms moeilijke stappen zijn. 

 

Alleen geboren meerling zijn en tweelingziel relaties.     

 

Een twin flame proces heeft diepe manieren om jou te helpen alles uit dit proces te halen wat nodig is. Vaak heeft een twin flame een bepaalde manier van verlies ervaren in de baarmoeder, zoals het verlies van een broertje of zusje. Dat kan meerdere redenen hebben. 

 

Toen je samen was met jouw Twin Flame op 5D, waren jullie in diepe verliefdheid, warmte en geborgenheid straalde ervan af. Tot jullie besloten de aarderondes te gaan doen, waren jullie samen. Maar toen die splitsing kwam en jullie uit elkaar gingen is al de eerste diepe wond gevoeld. De eerste verlatingswond. Deze diepe wond heeft gemaakt dat je in pijn leefde, co-dependent was en in situaties kwam waarin je veel pijn is gedaan. Op zoek naar de ander, waarin je je niet meer heel voelde, heeft situaties aangetrokken die pijnlijk waren en je kan wel zeggen dat die eerste splitsing ervoor gezorgd heeft dat pijn zich bleef herhalen. Je beslissingen maakte vanuit tekort en angst. angst te verliezen, angst te binden. Zo'n ervaring als alleen geboren tweeling zijn, of een diep verlies ervaren in de baarmoeder, op die pijn raakt. waardoor je in dit leven diezelfde situatie aantrekt waardoor heling van dit leven, in het twin veld, dieper heling geeft van al je levens. 

 

Het verlies in de baarmoeder maakte dat ik bleef uitreiken naar mijn tweelingziel. Een logische reactie natuurlijk, want vanaf het verlies in de baarmoeder was er niemand zo dichtbij gekomen dan hij. Een groot proces in mij om toch in mijn energie te komen. In mijzelf te gaan geloven, los van hem. mijn heelheid in mijzelf te voelen. Ook mijn oude patroon, hem voeden met mijn energie bang om hem kwijt te raken, maakte juist dat hij verder weg ging. Wat mij hielp om dat patroon te doorbreken. 

 

Een 2e deel wat ik vaak tegenkom in dit proces en dit gebeurt niet alleen bij twin flames, maar ook bij diegene die ervoor kozen het familie trauma te doorbreken, is de hoeveelheid energie en pijn die je van je moeder overneemt in het geval van alleen geboren meerlingen zijn. In normale gevallen is dat ongeveer 35 %. Bij alleen geboren meerlingen is het rond de 80 % familietrauma en pijn die je bij je moeder meeneemt en jouw licht achterlaat. Dat gebeurt vanwege de paniek van het verlies wat je voelt. Je hebt je moeder dan nog meer nodig.en de enige manier die je op dat moment kent, is het overnemen van haar pijn. In de hoop dat zij jou nog meer kan ontvangen. Jou kan helpen de pijn van verlies te dragen.  In de weg naar jezelf ga je namelijk eerst naar de ander in de hoop dat zij jou kunnen redden. Omdat je nog meer pijn van de moeder meeneemt ga je nog meer werken in familietrauma's doorbreken en het zuiveren van die lijn door aan jouw pijn te werken. Je weg is dan nog pittiger en intenser en het trauma van je familielijn lostrillen maakt dat je hard aan jezelf moet werken om weer jou te gaan voelen ipv de ander. 

 

Hoe nu verder?

 

Het proces ontvouwt zich vanzelf als het eenmaal geopend is. Daarin is het steeds doorvoelen van alles wat zich in je opent en aandient. Rouwen is rauw maar ontzettend belangrijk. Dat is in dit geval een heel moeilijk proces. Want het doorvoelen van emoties is iets wat echt weer opnieuw geleerd mag worden. Het voelen van anderen kan je namelijk heel goed. Dat heb je geleerd door het diepe verlies van basisveiligheid. Het voelen van jezelf is stapsgewijs en soms ook fijn als je daarin iemand kan toelaten die je daarin ondersteunt. Daarin kan alles langskomen. Rouw, verdriet, boosheid. Dat doorvoelen zal steeds je basisveiligheid en vertrouwen laten groeien. Daarbij zullen er processen langs gaan komen die je uitnodigen om op jouw eigen fundering te gaan staan, in jezelf gaan geloven en uit je comfortzone te gaan stappen. Dit zijn pittige stappen. Zeker omdat geloven in jezelf helemaal opnieuw opgebouwd moet gaan worden. Waarin je vaak terug kan vallen in het oude. Waar je je het meest comfortabel voelt. Je mag gaan leren vertrouwen in je eigen lichaam. Dat kan moeilijk zijn. Ik mocht echt door vermoeidheid gaan stappen. Steeds een beetje grens verleggen. Juist door dingen te gaan doen. Al wilde ik het liefst gewoon mijzelf verstoppen of klein houden en op de bank blijven liggen. En op een bepaald moment mocht ik echt mijzelf naar voren schuiven. Mijzelf laten zien. Door te schrijven. Door met mensen te gaan werken. Door keuzes te gaan maken die anderen misschien niet zo gemaakt hadden, juist om op mijzelf te gaan vertrouwen en oude aspecten in mij los te laten en mijn nieuwe ik neer te gaan zetten. Los van alle sociaal maatschappelijke waarden en normen. Los van wat ik ooit geleerd had. Waardoor ik steeds meer vrijheid in mij kon gaan voelen. Mijn 'ik' weer kon voelen en mijn plek op aarde echt kon gaan innemen. 

 

Precies waarom je waarschijnlijk dit proces in je leven hebt uitgenodigd. door het verlies van je broertje of zusje jou aanreikt om helemaal op jezelf te gaan leren vertrouwen. In jezelf te gaan geloven en jouw leven te gaan leiden op jouw manier. Zonder jezelf te kunnen verschuilen achter iemand.